به نام خدا

سلام بچه ها جان ..خوبین؟ امروز میخوام از سالیتیود یا خلوت درون بگم براتون..تا حالا چیزی میدونستین در این مورد؟خیلی موضوع دوستداشتنی هست و من از این که در دوره سالیتیود هستم خیلیییی خیلییی خوشحالم و احساس میکنم در مسیر درستی قرار گرفتم...و خدارو شکر میکنم...

از وقتی با این مفهوم اشنا شدم عاشقش شدم خیلی شیرینه....

حالا شاید شما شناختی نداشته باشید و بگید اصلا یعنی چی؟

اگر بخوام ساده مختصر و مفید بگم سالیتیود(خلوت درون) یه دوره زمانی هست قبل از ازدواج که شخص به شناخت صفات و ریزه کاری های شخصیت خودش میپردازه و در عین حال که عیب هاش رو رفع میکنه در تلاش هست تا رابطه اش با خدا رو تقویت کنه....

تا زمانی که از نظر روحانی و معنوی به یه حالت مسلطی برسه در این زمان اون فرد امادست تا وارد یه رابطه عاشقانه دنیایی بشه...

این دوره خیلی خیلی ضروری هست قبل از ازدواج شاید بگید چرا؟ کسی که سالیتیود داشته با کسی که نداشته چه فرقی میکنه؟ هر دو ازدواج میکنن و تشکیل زندگی میدن دیگه سالیتیود برای چی؟

ببینید بچه ها در ما ادم ها دو جور عیب هست یکسری عیبها که خودمون میدونیم و یکسری عیبهایی که داریم ولی ازش مطلع نیستیم....

از بین این عیبها یه دسته هست که فقط بعد از ازدواج خودشو نشون میده که هیچی ولی یکسریش قبل از ازدواج هم قابل شناسایی هست و میشه رفعش کرد...که این در سالیتیود ممکنه و فرمول خاص خودشو داره که در ادامه میگم براتون...

اگر کسی سالیتیود نداشته باشه و بی مقدمه ازدواج کنه در حقیقت درست خودش رو نمیشناسه و با عیب هاش اشنا نیست...و وقتی هم وارد رابطه زناشویی میشه این عیبها توسط همسر دیده میشه...وممکنه با اختلاف و دلخوری و ناراحتی همراه باشه....و جدا از اینا چون شناختی از خودش نداره نمیتونه همسر مناسبی برای خودش انتخاب کنه ...

ولی کسی که سالیتیود داشته دیگه انقدر وقتش تو زندگی مشترک تلف این دعواها نمیشه و میتونه زندگی شیرینی رو تجربه کنه...چون قبلا خودسازی کرده و پخته شده...و دقیقا بخاطر شناخت دقیق از خودش بهترین کیس رو انتخاب میکنه...

این دوره باعث میشه عزت نفس و اعتماد به نفس ادم بره بالا....

وطبق گفته استادم در این مدت ادم باید دلش از هر عشقی به غیر از خدا رها بشه و فقط به خدا عشق بورزه....

و روحش رو در یه حالت معنوی قرار بده...

این پایان داستان نیست...بلکه 2تا مانع سر راه ما قرار میگیره که خیلی اذیت میکنه...

1.حرف مردم: که چرا ازدواج نمیکنی و وقتتو تلف میکنی تو مجردی؟؟؟؟

2.فشار میل جنسی

در سالیتیود برای هردوی این موانع راه حلی وجود داره...

بچه ها جان کسی که برای رابطش با خدا تلاش میکنه و لذت خدا رو چشیده حرف مردم هیچ جایگاهی نداره براش...و اون حرف ها رو فقط تایید میکنه و از کنارشون میگذره...چون دقیقا هدف خودش رو میدونه و با خداش داره عشق میکنه....

تحمل فشار میل جنسی از حرف مردم قطقا خیلی سخت تره!!

که اونم راه حلش استحاله هست...

استحاله یعنی شما نیرو و میل جنسیت رو (به جای خودارضایی و رابطه جنسی قبل ازدواج و...) در جهت خلاقیت و اهدافت قرار بدی...و بتونی پتانسیل های نهفته وجودت رو با این انرزی جنسی شکوفا و متعالی کنی...

کسی که انرزی جنسیش رو حفظ میکنه در جهت کار و خلاقیت پیشرفت چشم گیری میتونه داشته باشه نسبت به دیگران...

یکی از تمریناتی که در این زمان توصیه شده شکرگذاری کردن هست...

یعنی اینکه هرشب تو یه دفتری از داشته هامون بنویسیم و خدارو شکر کنیم...

نه اینکه به نداشته هامون توجه کنیم...

مثلا اصلا نباید فکر کنیم که جای یه نفر خالیه تو زندگیمون...و همسر نداریم...

وقتی یه همچین حالتی ایجاد بشه در واقع فرد این ارتعاش رو به کایینات میفرسته که: من از مجردیم راضی هستم.

 و در این صورته که کانال های دریافت نعمت از سوی خدا برای ما باز میشه...

بچه ها جان ما باید از مجرد بودن خودمون لذت ببریم و دغدغه اصلیمون خودشناسی و خداشناسی باشه...

هدف اصلی ما رسیدن به خداست که این راه اول در مجردی شروع و با تاهل ادامه پیدا میکنه...

بعضیها اشتباه میگیرن و فکر میکنن زندگی یعنی ازدواج و بچه اوردن...

در واقع این افراد با این نگرش خدا رو از زندگیشون حذف میکنن...و این واقعا بده...

یه قانونی در جهان هست با اسم قانون جذب...

یعنی ما کسایی رو وارد زندگیمون میکنیم که همونجایی که ما دلمون بنده دلش بنده!

کسی که خدا دلش رو برده کسی رو جذب خودش میکنه که اونم خدا دلش رو برده...

خیلی قشنگ و شیرینه نه؟؟

ولی کسی هم که تو شهوت و اعتیاد جنسی هست...ادم هایی مثل خودش رو جذب میکنه...

من یه زمانی فکر میکردم ارتعاشی بدتر از شهوت وجود نداره...

ولی متوجه شدم که یه حالتی هست به اسم دسپرد که ارتعاشش بدتر از شهوته

ادما از اینجور افرار دسپرد فراری هستن...چون این ارتعاش کاملا قابل حس هست...نمیدونم دیدین اینجور ادما رو یا نه ولی من خیلی دیدم....

کسی که دسپرد هست دایما از تنهایی و مجرد بودنش حسرت میخوره و میگه چرا تنهام؟؟چرا کسی کنارم نیست؟؟

در واقع اون شخص مستأصله و خودش رو به درودیوار میکوبه که یه شخصی رو به دست بیاره...ولی غافل از اینکه اون دایم ازش فرار میکنه...و دور میشه...

پس مهم ترین چیز اینه که ما با مجرد بودنمون راحت باشیم و رضایت کامل داشته باشیم....

حالا میخوام تمرین کاربردی سالیتیود رو بگم براتون

با این تمرین شبانه میتونیم صفات خوب و بد خودمون رو بشناسیم...

و خودشناسی کنیم...

تمرین: هرشب باید با کاغذ و خودکار(ونه ثبت کردن در موبایل و ای پد) اتفاقات در طول روزت رو بنویسی کامل و کنکاش کنی که چرا این رفتار رو نشون دادی از خودت؟؟

اگر رفتار خوبی بود تکرارش کنی

واگر بد بود سعی کنی هرگز دیگه تکرار نشه...

درواقع اسم این کار محاسبه هست که در دین ما خیلی توصیه شده...

در این مسیر ما دقیقا میتونیم عیبهای خودمون رو بشناسیم و رفعش کنیم..حالا ممکنه سوالاتی هم برامون پیش بیاد...که حتمااااااا حتمااااااا باید استادی داشته باشیم که همراهیمون کنه...

قطعا خداوقتی ببینه ما در این مسیر مصمم هستیم اون استاد  خوب رو سر راه ما قرار خواهد داد....

بچه ها سالیتیود یا خلوت درون پایان مشخصی براش نیست...و این مدت برای هرکس متفاوته...

درواقع پایان سالیتیود زمانیه که فراموش کنیم که مجردیم و انقدر زندگیمون با خدا شیرین باشه که به تنها چیزی که فکر نمیکنیم ازدواج باشه...

وقتی که حتی به خود سالیتیود هم فکر نکنیم...

اونموقع پایان سالیتیوده و ما میتونیم پذیرای یه عشق زمینی خوب باشم :)

ودراخر میخوام بگم که یکی از اهداف و خواسته های من از خدا اینه که به یه همچین مرحله ای برسم...واقعا وقتی بهش فکر میکنم پر میشم از حس انگیزه...

بچه های گل خیلی ها بودن  و هستن که این مسیر سالیتیود رو طی کردن و موفقن الان...

از خدا میخوام واقعا بهمون تو این مسیر کمک کنه...

از شما هم میخوام که حتما نظرتون رو در مورد این مطالبی که گفتم بگین.. خیلی دوست دارم بدونم....حتما نظر بذارین و اگه تجربه ای در این مورد دارین بگین...

همین دوستتون دارم :)