به نام خدا
(این متن رو درشرایط خیلی خاص و مهمی نوشتم لطفا بخونید و در نهایت حتماااا حتماااا نظر بذارید)
سلام بچه هااااااااحالتون خوبه؟؟ من که عالی ام عااااااااااااااااالییییییییییییییییی
پرم از شادی و انرزی...پراز حس ارامش و رضایت...
امروز و دیروز واقعا خیلی خیلی روزهای خوبی بودن برام..میخواستم این پست رو دیروز بنویسم ولی اصلا یه جا بند نمیشدم که بخوام بنویسم...حتی چند بار اومدم پشت کی برد که بنویسم ولی انقدر هیجان زده بودم که فقط میخواستم جیغ بزنم و گریه کنم از خوشحااااااالیییییییییییی....
دیشب تا دیروقت بیدار بودم اصلا خوابم نمیبرد ...فقط میخواستم هی سجده برم و خداروشکر کنم...
با اینکه الانم اخر شبه ولی مثل اول صبح که پاشدم پر ار انرزی و هیجانم...مثل یه جت میتونم تا خود مریخ برم با سرعت نور :)
کاش کلمات قدرت توصیف جزییات حال الانم رو داشتن..چطوری بگم اخه!!
از خوشحالی انقدررررررجیغ زدم تو پتو و بالشت که نمیدونید(اخه نمیخواستم صدام بیرون بره)
خیلیییی خیلیییی حس بینظیریه:)
راستش دیروز روز چهلم پاکی من از گناه خودارضایی بود...
من از اینکه بخوام روزشماری کنم این مدت رو واقعا بدم میومد در تمام این مدت هر روز فقط و فقط برای 1روز زندگی کردم و برنامه داشتم...
واقعا این مدت معنی واقعی لذت بردن از زندگی رو چشیدم...چون در لحظه حال بودم..فقط همین لحظه!!
نه تو گذشته و اشتباهاتم رفتم ونه بخاطر اینده ترسیدم!!
خداروشکر میکنم که پاکم :)
5اسفند 1395 تصمیم گرفتم برای چند هزارمین بار توبه کنم تاریخیشو نوشتم ورفتم پی برنامه هام...
اصلا به این فکر نکردم که چند روز میگذره یا چند روز مونده!!
یکی دو روز پیش رفتم نگاه کردم تاریخو و دیدم که دیروز یعنی15 فروردین 1396 میرسم به روز چهل
عدد چهل خیلی مقدسه..من عاشق این عددم...
از این به بعدم همین رویه رو ادامه میدم و همه این تاریخ ها رو فراموش میکنم..چون زندگی در لحظه و لذت بردن از پاکی خیلی طعمش با روز شماری خشک و خالی فرق داره!! خیلی لذت بخش تر از این حرفاست...
میخوام امشب یه کم از خودم بگم...از شکست ها و تلاش هام...
فکر میکنم حدودا 6سال درگیر این ماجرا بودم..یعنی از سال 90 که اول دبیرستان بودم..روزای سخت و پر فراز و نشیبی رو طی کردم تو این سال ها...خیلی خیلی زمین خوردم...فوق تصور شما...
اصلا یاد اون روزا که میفتم قلبم سنگین میشه!!
اون اوایل که واقعا گیج لذتش بودم...نمیدونستم اصلا حتی چیه این کارم...
بعدا متوجه شدم که گناهه...
یادش بخیر از وقتی فهمیدم گناهه هی میرفتم تو نت و مطالبی رو درمورد ترکش میخوندم ولی نمیشد که عمل کنم... دائم لغزش میکردم....لغزش پشت لغزش...حتی هر شب کارم شده بود همین! لغزش!
ولی تو این یکی دو سال اخیر خیلی تعداد دفعاتش کمتر شده بود...خیلی کمتر...
بچه ها من واقعا از روی جهل معتاد شدم به خودارضایی خیلی حس بدیه که ندونی و یه کاری رو بکنی...وقتی هم که فهمیدم که چکار کردم ...تغییر دادن اون شرایط خیلی سخت بود برام...
نمیدونید چی کشیدم که :(
بچه ها یه روزایی بود که با خدا حرف میزدم..براش نامه مینوشتم...میرفتم قم...جمکران..مشهدالرضا...با خدا عهد میبستم ...حتی دست رو قران گذاشتم...گفتم خدایا غلط کردم دیگه دفعه اخره...
و یه چند باری نامه نوشتم برای امام زمان و انداختم تو چاه جمکران...
ولی بازم زدم زیر عهد و پیمانم...
فکر نمیکنم واقعا کسی باشه اینجا که به اندازه من زده باشه زیر عهدش!!!!
واقعا از هزار متر زیر صفر شروع کردم....
بنظرم ادم از وقتی بخواد یه سری مطالب رو یاد بگیره تا وقتی که این اموزه ها در عمل به کار گرفته بشن...یه مدت زمانی طول میکشه...اصلا نباید ناامید بود...
فقط باید گام برداشت...بالاخره هم یوز پلنگ به خط اخر میرسه و هم حلزون...حلزون ممکنه دیر تر برسه ولی بالاخره میرسه....باید به خودمون زمان بدیم...آهسته و پیوسته طی میشه این مسیر ...
و نگرانی برای این وجود نداره که نمیشه و نمیتونم...این حرف ها رو بذارید کنار...
واااای خداااا تمام خاطرات اون روزها امروز اومد جلو چشمم ...تمام این 6سال...
چه روزا و شبایی با گریه و حال بد خوابیدم...چقدر خودمو سرزنش کردم...چقدر از اون روزا با ترس و اضطراب طی شد....خیلی سخت بود...ولی گذشت...و الان پاکم الحمدولله :)
یکی از مهم ترین خاطراتم که هرگز از ذهنم پاک نمیشه مربوط میشه به همون اوایل یادم نیست دقیقا کی بود...ولی یادمه یه روز عصر تو خونه نشسته بودم و مامانمم داشت قرآن میخوند...همیشه مامانم عادت داره که بلند قران بخونه...همونطور به صداش گوش میکردم...و تو دلم یه غصه ای بود....اونم ترک خودارضایی..میگفتم چجوری ترک کنم خدایا...خیلی ناامید و ناراحت بودم...
بعدش که قران خوندنش تموم شد انگار حال زار منو فهمیده بود گفت ملیحه بیا قرانو باز کنیم ببینیم خدا چی میگه بهمون...
...3بار پشت سر هم یه آیه ای اومد...خیلی هنگ کردیم هر دوتاییمون...
فکر کن 3بار مامانم قرانو باز کرد و یه ایه اومد!!!!
مامان چشماش 4تا شد و من مردم از خجالت...ولی خودمو زدم به اون راه و بعدش رفتم تو اتاقم و گریه کردم!!
ایه 33سوره نور اومد
نوشته بود: کسانی که امکانی برای ازدواج نمی یابند ،باید پاکدامنی پیشه کنند تا خداوند از فضل خود انان را بی نیاز گرداند!............(توبه کنید و بازگردید تا خدا شما را ببخشد!)
الان دوباره بغضم گرفته.....
نمیدونم چی بگم...
خدا همیشه میخواست منو هدایت کنه...همیشه با نشونه ها منو منوجه خودش کرد...
ولی من گوش نمیکردم و به اشتباهاتم ادامه می دادم :(((
باورتون نمیشه من چقدر تو گناه دستو پا زدم :((((
این فقط یکی از اون نشونه ها بود خیلی اتفاقات دیگه هم برام افتاده در حد معجزه!!!
خدا خیلی برام ستارالعیوب بوده خیلی زیاد!!! تاحالا هزار بار میتونست ابرومو بریزه جلوی دیگران موقع گناه...ولی نکرد!!! هزار بار تاحالا موقع گناه مامانم حتی تا نزدیک اتاقم اومد که بیاد داخل ولی یه کاری پیش اومد و کلا یادش رفت چکار داشت!!!!!!!که اگه میومد داخل رسوای عالم میشدم!!!!
یادمه یه بارم تو حرم امام رضا بودم تو اون شلوغی و جمعیت یه نفر منوکشید کنار گریه کرد و گفت برام دعا کن مشکل دارم ...تو جوونی دلت پاکه برام دعا کن توروخدا.....خدایی خیلی خجالت کشیدم از خودم....خندم گرفته بود بیشتر با خودم گفتم اگه این زنه میدونست من چقدر گناه کردم نگامم نمیکرد!!!!!!!!
بنظرت کار کی بود همه اینا؟؟؟؟؟الکی بود؟؟؟؟
خدا خیلی مهربونه بچه ها خیلییییییییی ببین من اونموقع انقدر گناه میکردم خدا اینطوری با من رفتار میکرد فکر کن الان پاکم چکار میکنه برام؟؟؟؟؟؟؟؟
میخوام فقط بیفتم به سجده و زار بزنم از این همه لطف و مهربونیش.....
وقتی از دور زندگی این سال هام رو نگاه میکنم میبینم همه چی رو انگار خدا برنامه ریزی شده برام رغم زد...منو با استاد های خوب اشنا کرد و کلا مسیرم رو عوض کرد.....
وگرنه من اصلا ادمی نبودم که مثلا بخوام بشینم پای سخنرانی و کتاب غیر درسی بخونم و تحقیق کنم!!!!! اصلا حوصله این کارا رو نداشتم...
من فقط سرم تو درس بود انگار از همه این دنیا همینو یاد گرفته بودم....
ولی از یه تاریخی دیگه افتادم تو خط مطالعه و سخنرانی و اینطور چیزا....واقعا از اینکه تلاش کنم برای پاکیم لذت میبرم....
بچه ها کاش بدونید الان چه احساسی دارم...
میخوام جییییییییییییغ بزنننننننننننننننننننننننم و به کل دنیا بگم که چقدر حاااااااااااااالم خوووووووووووبه
واااای خدااااا شکرت....شکررررررررررررررررررررت...
بنظرم معنی واقعی احسن الحال یعنی همین شادی و ارامشی که الان دارم:)
بچه های گل؟
شاید شما بگید چطوری ملیحه تونست 40 روز پاک باشه و به همچین حال خوبی برسه؟
من اگه بخوام تجربه تمام این مدتم رو بهت بگم اینو میگم که هرگز نخواه یه شبه راه صد ساله رو طی کنی!!هرگز این ممکن نیست!به خودت زمان بده....
ممکنه خیلی شکست بخوری ولی این مهم نیست مهم اینه که بلند شی و محکم تر و مصمم تراز قبل
تلاش کنی! مطمین باش به امید خدا می رسی به اونچه که میخوای!
فقط تو رو خدا نگو چجوری بذارمش کنار!! تو هر کاری از دستت بر میاد انجام بده...هر چی که فکر میکنی میتونی!! دیگه بقیه اش با خداست...اون خودش میدونه چجوری هدایتت کنه...ما که خدا نیستیم بدونیم چجوری؟!
مگه من فهمیدم چجوری گذشت این 40 روز؟؟؟
واقعا نمیدونم چی بگم...
تو این مدت 40 روز سعی کردم به خودم درست نگاه کنم..به چشم یه ادم ارزشمند که میخواد پاک باشه...
هیچوقت این دید رو نداشتم خیلی خودمو بد میدونستم...
ولی بنظرم حداقل کاری که میتونستم این بود که نگرشم رو درست کنم...دیگه به خودم به چشم یه ادم بی اراده و ضعیف نگاه نکردم و نمیکنم...وسعی کردم اون حس شرم رو دور کنم از خودم...
حقیقتا من درک کردم که خودارضایی صرفا یه بیماریه
نه از بی ارادگیه نه از سست عنصریه..نه ضعف اخلاقی و شخصیتی...
هیچ کدوم!!!!
اگر کسی بخواد ازش رها بشه باید بپذیره در قدم اول که اعتیاد به خودارضایی فقط یه بیماره که در مقابلش عاجز و خسته شده...و به تنهایی نمیتونه از پسش بربیاد...
اونوقت تکیه کنه به یه نیروی برتر و بزرگی که همه جهان تو مشتشه!
اون نیروی برتر خداست که میتونه ما رو از این باتلاق نجات بده...
فقط خدااااااا نه هیچ کس دیگه...
ببینید بچه ها این چیزی که من فهمیدم از خودارضایی اینه که این مسیر مسیر ازمون و خطاست...باید قدم برداری و بلغزی تا نقطه ضعف هاتو بشناسی و سعی کنی برطرفشون کنی...
و کم کم به جایی برسی که تعداد این لغزش ها برسه به صفر!
که مطالعه و کسب اگاهی خیلی مفیده و راه رو باز میکنه برای ادم....
من الان حس میکنم ازادم ازاد...میخوام پرواز کنم برم تا برسم به خود خدا
انگار اون حس نیاز و وابستگی تموم شده
قبلا شهوت و خودارضایی منو کنترل میکرد و همه کارها و برنامه هام تحت تاثیرش بود....
یه جورایی به شیطان سواری میدادم....ولی تموم شد دیگه از این خبرا نیست!
من الان کلی برای خودم برنامه و هدف دارم که روزانه برای هر کدومشون تلاش میکنم!
واقعا زندگی در لحظه خیلی لذت بخش و ارامش بخشه :)
و بنظرم رمز ارامش تو شرایط سخت در اینه که بدونی هیچ مشکلی نیست که حل نشه و خدا هم کسی نیست که از ما چیزی رو بخواد که از عهدش برنیایم! اگه مشکلی هست توان حل اونم خدا داده بهمون...
حس میکنم زندگیم یه جورایی کم کم داره جون میگیره و هدفمند میشه :)
و فکر میکنم که باید زکات این پاکی و حال خوب رو بدم...
و اونم اینه که صدای پاکیم رو به همه جوونا برسونم....به همه کسایی که هم مسیر من هستن...این یعنی امید...این یعنی اون چیزی که خدا میخواد....
و در اخر ازت یه خواهشی دارم که حتمااا نظر بذار برام و تا میتونی این سایت رو به دوستات معرفی کن...
فعلا خدا نگه دارت.
